- Հեքիաթից դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերն ու օնլայն բառարանի օգնությամբ
բացատրի՛ր: - Ինչի՞ մասին էր Հայր Բոնամիի հեքիաթը:
Հայր Բոնամիի հեքիաթը երկու - Նշված բառերն ու արտահայտությունները փոխարինի՛ր ուրիշ բառերով ու
արտահայտություններով:
Հայր Բոնամին մի ծիծաղաշարժ պատմություն գիտեր:
Հայր Բոնամին մի ծիծաղելի պատմություն գիտեր:
Որսորդները շվարել կանգնել էին ապարանքի մոտ:
Որսորդները մորորվել կանգնել էին ապարանքի մոտ:
Նրանք թակեցին խորտակված դղյակի դուռը:
Նրանք թակեցին խորտակված դղյակի երկաթին:
- Հայր Բոնամիին կարո՞ղ ես նկարագրել:
Հայր Բոնամիին քաչալ էր - Սուտլիկ որսկանն ի՞նչ կասեր, եթե լսեր հայր Բոնամիի հեքիաթը:
Եթե սուտլիկ որսկանը լսեր հայր Բոնամիի հեքիաթը։ Նա կասեր <<Դա ճիշտ է>> - Հորինի՛ր.
Լինում է, բայց չի լինում մի երկու տղաներ են լինում: Օրերից մի օր, այդ տղաները գնացին ձկնորսության, պայուսակները ածում էն ուսերին ու գնում ձկնորսության:Գնում են, գնում, հասնում են մի լճակ: Էս լճակ ոչ ջուր է լինում, ոչ էլ հող: Հանկարծ դիմացի լճակից մի ձուկ է դուրս գալիս, ընկնում ձկնորների առաջ, բայց սրանք ոչ մի ձուկ էլ չեն տեսնում: Թր՜ըխկ, թր՜ըխկ… հարվածում են, ձկանը սպանում, ուրախանում: Ու շվարում կանգնում են. չգիտեն, թե ինչ անեն: - – Հասկացա՜,- բացականչում է նրանցից մեկը: – Հրե՜ն, էն տունը տեսնո՞ւմ եք, գնանք այնտեղ: Գնում են: Մոտենում են թե չէ՝ տեսնում են տան պատերի բոլոր քարերը դես ու դեն են շաղ տված. տունը մի ասա, մի ավերակ ասա: Թա՜կ, թա՜կ… Թակում են տնակի դուռը, հետն էլ գոռում. «Ա՜յ մարդ, դուռը բաց արա, մենք գիտենք, որ դու կաս, բայց հիմա այդտեղ չես»: Դուռը բացում է մի քաչալ: Բայց գլխի վրա մազ է լինում:
- – Ի՞նչ եք ցանկանում, բարի պարոններ,- հարցնում է նա:
- – Մի ձուկ ենք բռնել, ուզում ենք տապակել, բայց ձուկ
չունենք: - – Ի՜նչ եք ասում,- պատասխանում է մարդը: – Դե լավ, նե՜րս համեցեք: Ես էլ մի մեծ թավա ունեմ: թավայի անտակ է, տակն էլ տակից պոկված է: Բայց ոչինչ,
ձուկը բերեք, կկտրատենք, կլցնենք մեջը: Ձկան կտորները ըկնեն իսկ ջուրը կթափվի: